ANATOMIA STRACHU.

TELAWIW OnLine: Centroprawicowa koalicja Netanjahu, mająca za sobą większość w Izraelu, pozbawiła zlewaczony Sąd Najwyższy w Jerozolimie prawa uchylania decyzji rządowych pod pretekstem, że są „nieracjonalne”. Chodzi o to, żeby uczynić z Izraela w miarę normalny kraj, gdzie Sąd Najwyższy nie będzie pełnić nadrzędnej roli politycznej i ekonomicznej. Naruszało to dotychczas podstawowy trójpodział władzy, czyli równowagę sił konieczną dla prawidłowego funkcjonowania demokracji.

Uzurpowane sobie bezprawnie przez sąd kompetencje były absolutnym unikatem na skalę wolnego świata, stanowiąc zaprzeczenie wszelkich norm praktykowanych w większości demokracji zachodnich, gdzie sędziowie wyłaniani są w mniej lub bardziej bezpośredni sposób przez wyborców. W Izraelu cholerny absurd polegał też na tym, choć normalnie w głowie się to nie mieści, że członkowie Sądu Najwyższego mianowali się nawzajem po kumotersku – wedle lewicowego klucza.

Sąd Najwyższy w Jerozolimie to nie jest jakiś totem apolitycznej bezstronności, za który chce uchodzić, lecz główny bastion lewicy osadzonej głęboko nie tylko w wymiarze sprawiedliwości, lecz także w kulturze, szkolnictwie wyższym i wykoślawionych mediach głównego nurtu. Za chaosem wokół reformy sądowniczej stoi kolizja czołowa dwóch światopoglądów – centroprawicowego i lewicowego. Nakłada się na to wojna kulturowa między żywiołami aszkenazyjskim i sefardyjskim, który przejmuje dominację w kraju ze względu na zmiany demograficzne.

Międzynarodowe relacje na temat reformy przeważnie powielają świadomie fejkowe numery izraelskich mediów, które celowo jak się rzekło, na chama serwują ściemy. Na moje rozeznanie, zadymy przeciw zmianom kontestowanym przez tłumy podburzane przez media i wściekłych wrogów Bibiego – związanych z lewackim Waszyngtonem – to anatomia strachu, że lewica nigdy więcej nie wygra wyborów w Izraelu.