BUŁAWA W PLECAKU.

TELAWIW OnLine: Nawiązując jeszcze do tematyki filmowej…Trzeba przyznać, że „progresywne lewactwo” odeszło jednak sporo od swoich doktrynalnych korzeni leninowsko-marksistowskich. Np. włoska kompartia wywaliła w swoim czasie (1949) ze swych szeregów Piera Paolo Pasoliniego za orientację LGBT („Szkodliwe aspekty burżuazyjnej dekadencji”). Pasolini wcale się z tym nie krył, rwąc na lewo & prawo co bardziej apolińskich aktywistów i potem cherubinków z planów filmowych.

W swojej urozmaiconej wędrówce życiowej  Pier Paolo Pasolini opanował też do perfekcji dialekt lumpenproletariacki. Dzięki temu na starcie kariery kinematograficznej – napisał dialogi do dziejących się na przedmieściach „Nocy Cabirii” Federico Felliniego, który klimatów takich nie posiadał ni w ząb. Najbardziej przy tym wszystkim lubię sagę Pasoliniego, że jego matka Susanna Colussi, wieśniaczka z regionu Friuli, nosiła imię po prababce – polskiej Żydówce poderwanej w Warszawie przez żołnierza Napoleona.