JAK BYĆ KOMUCHEM.
TELAWIW OnLine: W noworocznym weekendzie odbyły się w RPA uroczystości pogrzebowe zmarłego 26 grudnia 2021 biskupa Desmonda Tutu uważanego przez niektórych za „ostatniego z wielkich herosów walki z apartheidem – krzyżowca walczącego o wolność, sprawiedliwość, równość i pokój w Afryce Południowej, a także na całym świecie”.
Inaczej niż po śmierci w 2013 przedostatniego herosa tego gatunku Nelsona Mandeli, VIP-y światowe nie zjechały się tym razem gremialnie na pogrzeb w RPA wskutek covida. Nie przeszkodziło im to w opiewaniu wybitnych zasług zmarłego (będącego wściekłym siewcą antysemityzmu – ściemniającym Holokaust i porównującym Izrael do III Rzeszy).
Zauważyłem już dawno, że prawie zawsze, gdy w krajach tak zwanego niegdyś Trzeciego Świata celebrowany jest pochówek jakiegoś heroicznego lokalsa wychodzi na światło dzienne znamienny fakt, jak bezdennie dawny ZSRR zaangażowany był tam w szerzenie komuszej „rewolucji światowej” (kosztem własnego narodu i innych demoludów).
Sowiecka dywersja w RPA prowadzona była pod szyldem walki z apartheidem; wykorzystywany był w tym celu Kościół, choćby w osobie pokojowego noblisty Tutu i nawet gospel…, afroamerykańska muzyka chrześcijańska z wokalem naszpikowanym specjalnie marksistowskimi agitkami. Mandela i Desmond Tutu byli komunistycznymi wtykami.
Etosowiec Nelson Mandela wraz ze swoim terrorystycznym „Afrykańskim Kongresem Narodowym” (ANC) był sowieckim narzędziem dywersyjnym przeciw wolnemu światu. „Madiba” (jak rodacy nazywali Mandelę) wygenerował rozprawę „Jak być dobrym komunistą”, w której wieszczył nadejście “komunistycznego świata z unicestwieniem jego wrogów”.
Brytyjski historyk prof. Stephen Ellis opublikował w 2012 ewidentne dowody na to, że bojówki „Afrykańskiego Kongresu Narodowego” szkolone były w bloku wschodnim m.in. przez enerdowską Stasi, a ładunki wybuchowe używane w zamachach terrorystycznych pochodziły od hordy IRA – manipulowanej przez ZSRR i pułkowniczka Kadafiego.
Wszystko to są suche fakty, podobnie jak faktem była ohyda apartheidu. Najlepszym jednak podsumowaniem tego etapu historii wydaje mi się słynny pochówek Mandeli (2013) – gdy okazało się później, że tłumacz języka migowego, mający przyswajać spicze Baracka Obamy i innych VIPów – machał tylko łapami i w ogóle nie znał języka migowego.
© 2021 Eli Barbur All rights reserved.