PARASOLKI Z POLAŃSKIM.
TELAWIW OnLine: W Paryżu zapowiada się tym razem (28 lutego) mega toksyczna ceremonia „César 2020”, gdyż podbuzowane wciąż aktywistki #metoo będą usiłowały zakłócić za wszelką cenę rozdanie statuetek w proteście przeciw uhonorowaniu filmu Polańskiego „J’accuse”. Wspaniałe dzieło tego reżysera o Procesie Dreyfusa nominowane jest aż do tuzina Césarów – feministki będą miały niezłe pole do popisu…
Osobiście żałuję tylko naiwnie, że w całym tym fantastycznym zamęcie przepadną do reszty i tak zresztą pominięte całkiem przez Polańskiego aspekty historiozoficzne dotyczące pomysłu odrodzenia państwowości Izraela w jego starożytnych granicach (…). Mam np. na myśli stwierdzenie Theodora Herzla, który obserwował przebieg procesu jako dziennikarz: „Oni nie krzyczeli: precz z Dreyfusem; oni krzyczeli: precz z Żydami”.
Wg Marcela Prousta w trakcie Procesu Dreyfusa (1894) wytworne damy paryskie zapieprzały na bulwarach z koronkowymi parasolkami z napisem „Mort aux Juifs” (Śmierć Żydom). Po tylu atrakcjach Herzel zwołał pierwszy Kongres Żydowski w Bazylei w 1897 (w kasynie) – doszedł bowiem do słusznego wniosku, jak się później okazało, że Żydzi muszą uciec z Europy do Ziemi Izraela, gdyż inaczej grozi im zagłada.
Ubocznym skutkiem I Kongresu Żydowskiego było, jak twierdzą historycy judaizmu, zlecenie rosyjskiego cara, żeby Ochrana przy pomocy magików znad Sekwany zmontowała popularne wśród niektórych do dziś „Protokoły mędrców Syjonu” – ostrzegające przed światowym spiskiem żydowskim. Jak się rzekło, tymi bzdetami Polański nie epatuje widza, żeby nie popadać w zbytni dydaktyzm grożący utratą przejrzystości i ostrości (…).
Gdyby jednak ktoś upierdliwie cisnął mnie do muru, wyraziłbym żal, że zabrakło w „J’accuse” znamienitego wątku z cyklistami…Tzw. dreyfusiści (zwolennicy zdegradowanego i wysłanego na Diabelską Wyspę oficera) kontrolowali wówczas największą sportową gazetę francuską „Le Velo” (rower), co sprawiło, że żydożercy założyli konkurencyjny dziennik „L’Auto”, który potem walcząc o przetrwanie wymyślił Tour de France.
@
Na wszelki wypadek dodam jeszcze tylko, że w 1943 reżim Vichy umożliwił aresztowanie w Tuluzie ukochanej wnuczki Dreyfusa, Madeleine Lévy – via Drancy trafiła do Auschwitz, gdzie zmarła na tyfus.
© 2020 Eli Barbur. Wszelkie prawa zastrzeżone.