POLANKA KOŁO ZOO.
TELAWIW OnLine: Obserwując najnowsze szczyty zachodnich oficjeli porażonych wojną na Ukrainie, przypomniałem sobie refleksje noblisty Canettiego: na polance przed leśniczówką k. najstarszego ZOO świata w Wiedniu spotkała się kiedyś trójka cesarzy, Austrii, Niemiec i Rosji – szarfy, pióropusze, szambelani, epolety – zaledwie parę lat później po pierwszej wojnie światowej nie pozostało z tego wszystkiego dosłownie nic.
W ciągu tych paru lat cały ten dawny świat kompletnie wyparował, jakby nigdy w życiu w ogóle go nie było – przytoczę jeszcze jeden z moich ulubionych przykładów z kanonu wielkiej literatury. Gdzie się podziały te wszystkie wspaniałe proustowskie damy – w swoich jedwabnych, białych i długich sukniach haftowanych w ogromne czarne maki lub palmy – gdy autor wraca po pierwszej światówce do opustoszałego Paryża.
Niczym na obrotowej scenie kompletna zmiana dekoracji i uwarunkowań, całkiem nowe regulacje i rachuby, często błędne i brzemienne w skutkach kalkulacje (zbytnie, bezsensowne zeszmacenie Niemców, co odbiło się potem hitleryzmem). Mówię o tym w nawiązaniu do obecnej sytuacji na Zachodzie wyglądającej też na rodzaj przełomu, po którym za chwilę po poprzednich uwarunkowaniach nie pozostanie nawet mokra plama.
Potworna wojna na Ukrainie mogąca wyrwać się spod kontroli i grożąca wybuchem trzeciej światówki, jest absolutnie niepotrzebną wojną, której Zachód z łatwością powinien był zapobiec, zwłaszcza że i tak nie miał najmniejszego zamiaru dopieszczać Kijowa na swoim łonie w UE i NATO. Nie bezpodstawnie dominuje przekonanie, że najbardziej adekwatną paralelą do obecnego konfliktu jest kryzys kubański z 1962.
W obu przypadkach mamy do czynienia z supermocarstwem napędzanym pilną potrzebą przywrócenia swojej dawnej reputacji. Pod koniec lat 50. w takiej sytuacji były USA, utraciwszy już wcześniej dominację w wyścigu nuklearnym. Biden i BXL, gdyby umieli zarządzać kryzysami, powinni byli ofiarować Putinowi wizerunkowy triumf w rodzaju tego, jakim Chruszczow obdarzył Kennedy’ego w 1962 – wycofując rakiety ze słonecznej Kuby.
© 2022 Eli Barbur. All rights reserved.