WYCIE KUJOTÓW (fragment większej całości).
TELAWIW OnLine: Należę do facetów, którzy wchodząc niegdyś w chmurną dorosłość w peerelowskiej końcówce Sixties nie mieli nigdy żadnych konkretnych zainteresowań. Po maturze, do której ledwo mnie dopuścili i którą zdałem jakimś fuksem, chciałem potem za wszelką cenę wymiksować się od wojska, więc musiałem w tym ambitnym celu dostać się koniecznie na jakieś, byle jakie choćby studyjka.
Bodaj pierwszy raz wówczas, żeby zyskać na czasie i zdopingować w sobie niezbyt rozwiniętą nadal motywację, wymyśliłem intuicyjnie, żeby w bliżej nieokreślonej przyszłości zostać „człowiekiem mediów” – jak to się teraz imponująco nazywa. Za komuny najbardziej dogodną ku temu ścieżką było dwuletnie „Studium Dziennikarskie” na UW (pranie mózgów z nowomową etc.) po zaliczeniu przedtem innych studiów.
Na przyjaznej ścieżce stanął jednak nieoczekiwanie marzec-68, po którym wylądowałem miękko na parę lat nad Sundem. W „Wonderful Copenhagen” były jeszcze wtedy mroczne bodegi z korowymi szybkami od ulicy – drewniane ławy i stoły, szafy grające i lampy z zielonymi kloszami zwisające nisko nad blatem – tak się człowiek włóczył tylko, czaszkując, co by tu zrobić ze swoim pieprzonym życiem.
W zimowe weekendy z kolegami biegaliśmy często na nocne seanse (dwa filmy w cenie jednego biletu) – tzw. magia prawdziwego kina, której już nie ma – rozsiadałeś się z pudłem popcornu i flachą Coli w wielkiej pustawej sali z ekranem na pół ściany i oglądałeś z nogami na oparciach spaghetti-westerniki mistrza Sergio Leone ze ścieżką muzyczną Ennio Morricone, w której jakby przebrzmiewały wycia kujotów.
Kiedyś po kujotach puścili stary czarno-biały filmik z Humphrey’em Bogartem, jako szefem wielkiej gazety, którą ktoś mu chyba na końcu sfajczył. Stojąc na tle buchającego ognia stwierdza: „Dziennikarstwo nie jest najstarszym zawodem świata, ale jest najlepszym”. Dziś to niepojęte – wtedy postanowiłem ostatecznie zostać dziennikarzem – nie mogliśmy z Bogartem wiedzieć, że w 2.0 ten fach stanie się „najstarszym”.
© 2022 Eli Barbur. All rights reserved.