POŻYDOWSKI PUSTOSTAN
TELAWIW OnLine: W Poznaniu 2 artystów niemieckich odkuło słupki startowe na nieczynnym od 2011 roku… basenie urządzonym przez ich rodaków za okupacji w dawnej synagodze. Słupki pokutować będą jako artefakty w komnacie zamkowej, gdzie hitler miał swój gabinet – w celu desakralizacji tego miejsca…Pomijając kabotyński całokształt – adolfa nadal trzeba desakralizowawać i to akurat w Poznaniu? Tu mój netowy, lekko zremiksowany tekścik z 2012:
@
Przedmiotem amnezji bywa fakt, że zdziczali Niemcy (poza ludobójstwem) w zaplanowany sposób zburzyli nie tylko piękną, przedwojenną Warszawę, lecz także wiele całkiem fajnych synagog na terenie całej Polski. Te, które cudem ocalały – sprofanowno, wykorzystywano jako sracze, stajnie, magazyny etc. Najbardziej znanym symbolem tego „opierunku” była otwarta w 1907 roku Synagoga Nowa na Starówce poznańskiej, którą zamieniono w basen dla esesmanów i żołdaków Wehrmachtu na przepustkach… Jako pływalnia synagoga przetrwała peerel (bez tablic pamiątkowych) i ponad 2 dekady nowej Polski…
Parę lat temu toporny gmach synagogi (okaleczony przez Niemców) przejęła Gmina Żydowska, która miała tam założyć Centrum Dialogu Międzywyznaniowego (jak np. w b. magazynie cyklonu B w Auschwitz). Niestety Żydom poznańskim nie udało się załatwić kasy na ten cel, a miasto też nie otworzyło serc i kieszeni.
Ostatecznie równo rok temu basen został zamknięty, a spółka „Aquatic”, która go prowadziła, chce teraz przekształcić dawną synagogę w luksusowy hotel ze szklaną kopułką… „Wiemy, jak ważne to miejsce dla poznaniaków, więc inwestycja przebiegać będzie pod czujnym okiem konserwatora zabytków”… Nad 4-gwiadkowym hotelem z kopułką i tarasem widokowym zawisnąć ma widoczna z daleka świetlista Gwiazda Dawida i wygospodarowane zostanie miejsce na “muzeum Żydów wielkopolskich”, izbę Sprawiedliwych Wśród Narodów Świata im. Sendlerowej, pokoik modlitewny i koszerną knajpę.
Okej; hotel z judeobajerami… jest mniej żenującym pomysłem niż pożydowski pustostan. Szkoda tylko, że przyjaznemu tradycjom Poznaniowi nie przyszło do głowy, żeby sypnąć trochę groszem na prawdziwie profesjonalne muzeum upamiętniające dawnych współmieszkańców; trzeba też było zachęcić do tego amatorów desakralizacji w Niemczech.